โมนิก้า คาสติลโล มีนาคม 08, 2019 สล็อตฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ 1 บาท ขณะนี้กําลังสตรีมบน: รับพลังมาจาก จัสท์วอทช์ ตัวละครใน “ฮวนนิต้า” ของคลาร์ก จอห์นสัน เป็นผู้หญิงที่พวกเราบางคนอาจรู้จัก เธอรู้สึกว่าถูกโกงด้วยมือที่ชีวิตได้จัดการกับเธอ เธอดูเหนื่อยกับงานของเธอในโรงพยาบาลและที่บ้านดูหลานสาวของเธอ ลูกที่โตแล้วสามคนของเธอทําให้เธอผิดหวังในรูปแบบที่แตกต่างกัน ลูกชายคนโตของเธออยู่หลังลูกกรงลูกชายคนเล็กของเธอกําลังยุ่งเหยิงชีวิตของเขาโดยการค้ายาเสพติดและลูกสาวของเธอมีลูกของเธอ บางครั้งฮวนนิต้าก็ปล่อยความคิดของเธอออกไปเพื่อจินตนาการทางเพศ แต่ดูเหมือนว่าจะมีบางสิ่งมาขัดจังหวะเธอเสมอ เธอต้องการ – ไม่ต้องการ – เพื่อออกจากโคลัมบัสโอไฮโอ สําหรับเธอ มันไม่สําคัญว่าเธอจะไปที่ไหน ตราบใดที่มันพาเธอออกไปจากที่นี่
ฉันเห็นใจฮวนนิต้าที่หลงทาง ฉันยังได้เดินทางที่ฉันไม่รู้ว่าฉันจะไปที่ไหน
มันเหมือนกับการทําตามความตื่นตระหนกที่ต้องหลบหนี เพื่อหลีกหนีจากสภาพแวดล้อมและความทรงจําที่ไม่ดีของฉัน ก่อนที่พวกเขาจะทําลายคุณ อย่างไรก็ตามฉันไม่สามารถพูดได้ว่าฉันหันไปใช้การเลือกจุดสุ่มจากอากาศบาง ๆ เช่นเมื่อฮวนนิต้าเลือก “Butte, Montana” ซึ่งเธอออกเสียงว่า “ก้น” สําหรับสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นเรื่องตลก – เป็นปลายทางของเธอ มันเป็นสัญญาณเตือนแรกที่หนังเรื่องนี้ยังไม่รู้ว่ามันจะไปที่ไหนหรือทําไมมันถึงไปในที่ที่มันไป สิ่งเดียวที่ทําให้หนังเรื่องนี้ไม่ขับออกจากถนนอย่างสิ้นเชิงคืออัลเฟรวูดาร์ดหนึ่งในนักแสดงหญิงไม่กี่คนที่สามารถทําให้ความรู้สึกของฮวนนิต้าผสมนี้ มีสองบุคลิกในการเล่นในตัวละคร หนึ่งเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจมากขึ้นที่จะไม่มีปัญหากับการนั่งในร้านกาแฟริมถนนและตีเจ้าของจนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนเมนูสําหรับเธอ อีกคนมีความเปราะบางมากขึ้นคนที่ต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อจัดการกับการเปลี่ยนแปลงที่คมชัดของชีวิต แต่ได้รักษาความรู้สึกของความเมตตาของพวกเขาเหมือนเดิม มันน่าตกใจที่ได้เห็นการต่อสู้ทั้งสองครั้งว่าฮวนนิต้าเวอร์ชั่นใดจะอยู่ในฉากแต่การแสดงของวู้ดาร์ดช่วยลดความรู้สึกของการเขียนบทวิปแลช เธอมีสมาธิ แม้ว่าการเล่าเรื่องจะไม่ใช่ก็ตาม ในที่สุดแม้เธอจะไม่สามารถบันทึกภาพยนตร์จากข้อบกพร่องทั้งหมดได้
บทภาพยนตร์เป็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุด จากหนังสือ “การเต้นรําบนขอบหลังคา” โดย Sheila Williams และเขียนโดยสามีของวู้ดาร์ด Roderick M. Spencer เรื่องราวไม่สม่ําเสมออย่างดุเดือด ลําดับอนิเมชั่นที่เหมือน “Up” ของเรื่องราวชีวิตของฮวนนิต้าเปิดภาพยนตร์เติมเบื้องหลังของเธอ จากนั้นเธอก็ทําลายกําแพงที่สี่เพื่อแนะนําตัวละครในภาพยนตร์และอธิบายสภาพที่น่าผิดหวังของเธอและน้ําเสียงของภาพยนตร์ก็เปลี่ยนจากหวานเป็นเปรี้ยว มีรูปลักษณ์ที่หน้าด้านจากตัวละครสุ่มที่รู้สึกโคลนมากกว่าความสนุก ในจินตนาการของเธอซึ่งเกิดขึ้นอย่างผิดปกติเธอจินตนาการว่าเพลิดเพลินกับช่วงเวลาโรแมนติกกับแบลร์อันเดอร์วู้ดและจากนั้นเขาก็ทําลายความฝันของเธอเองอย่างอธิบายไม่ได้โดยขอเงินจากเธอเหมือนลูก ๆ ของเธอ ฮวนนิต้าอยากออกจากเมือง แต่บ่นว่าทําแบบนั้น เราจะไปไหนกับเรื่องทั้งหมดนี้ แล้วเราจะไปถึงที่นั่นเมื่อไหร่? ฉันอยากออกไป
ระหว่างทางฮวนนิต้าหาเพื่อนอาจพบรัก (จริง) กับพ่อครัวชาวอเมริกันพื้นเมือง (อดัมบีช)
และได้รับมุมมองใหม่เกี่ยวกับชีวิต อย่างไรก็ตามวิธีที่ “ฮวนนิต้า” จัดการกับนิมิตนั้นน้อยกว่าการเปิดเผย ภาพยนตร์จบลงด้วยวงรีไม่ใช่โดยเลือก แต่ราวกับว่ามันไม่รู้ว่าจะลงท้ายด้วยโน้ตอะไร มันน่าสนใจที่จะเห็นรุ่นที่ดีกว่าของชนชั้นแรงงาน “กินอธิษฐานรัก” หรือ “Stella Got Her Groove กลับ” ที่สลับจุดหมายปลายทางที่น่าตื่นเต้นนอกสหรัฐอเมริกาสําหรับตั๋วรถประจําทางที่ไหนสักแห่งในสหรัฐอเมริกาเพื่อเชื่อมต่อกับสิ่งที่คุณเป็น “ฮวนนิต้า” รู้สึกเหมือนเป็นการประมาณประสบการณ์นี้
ภาพยนตร์สามารถเป็นได้ทั้งความคดเคี้ยวและน่าสนใจหรือไม่? “Under the Silver Lake” จํานวนมากรู้สึกเหมือนทั้งสองอย่างและต้องให้เครดิต Mitchell สําหรับการรับแคชที่จัดทําโดย “It Follows” และทําสิ่งที่ทะเยอทะยานนี้ มีความคิดที่น่าสนใจฝังอยู่ใน “Under the Silver Lake” ที่แสดงให้เห็นว่าถ้าทุกอย่างมีความหมายลึกลงไปแล้วไม่มีอะไรมีความหมายที่เราสมัครเป็นสมาชิกกับมัน สื่อและศิลปะไม่มี
ความหมายอะไรหากพวกเขาเป็นเพียงท่อร้อยสายสําหรับข้อความที่ซ่อนอยู่ คุณรู้จักเพลงที่คุณรักในพลังทางอารมณ์ไหม? มันไม่ได้หมายความว่าคุณคิดว่ามันหมายถึงอะไร มันไม่ใช่ความจริงที่ซ่อนอยู่ของโลกแห่งการสมคบคิดที่จะท้อแท้มาก แต่การตระหนักว่าทุกสิ่งที่คุณเชื่อเป็นเรื่องโกหก ถ้ามันฟังดูเหมือนมากสําหรับภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่จะกัดออกคุณจะไม่ผิด (และมิทเชลล์ก็ยิ่งทะลวงมากขึ้นเมื่อมีคนพยายามคิดให้ออกว่าเขาได้รับอะไรเกี่ยวกับวิธีการใช้และทิ้งหญิงสาวในฮอลลีวูด)
แต่กระนั้นฉันก็มักจะเต็มใจที่จะให้ภาพยนตร์ผ่านเพราะมีความทะเยอทะยานมากเกินไปเนื่องจากคนอื่น ๆ ไม่มีความทะเยอทะยานใด ๆ “Under the Silver Lake” อาจไม่ได้มารวมกันอย่างสมบูรณ์ แต่เป็น
ภาพยนตร์เรื่องเดียวที่ฉันเคยเห็นในปีนี้ที่ทําให้ฉันนึกถึงทั้งเดวิดฟอสเตอร์วอลเลซและเรย์มอนด์แชนด์เลอร์ ภาพยนตร์จํานวนมากตลอดทั้งปีผสมผสานกันในความทรงจํา แต่มีบางอย่างบอกฉันว่า “Under the Silver Lake” จะโดดเด่น ฉันกระตือรือร้นที่จะเห็นมันอีกครั้งเพื่อดึงมันออกจากกันในรูปแบบที่แตกต่างกัน มันอาจจะไม่ใช่ภาพยนตร์ที่ง่ายที่จะขายให้กับผู้ชม แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะลืมเช่นกัน
ความโง่เขลาของนักเดินทางเหล่านี้ทําให้พวกเขาใกล้จะตกอยู่ในอันตราย ปิดทั้งหมดเป็นปิดปากเล็กน้อยที่เกินการต้อนรับและคุณจะพลาดความเป็นไปได้ที่เทียนทั้งสองยังติดอยู่ในพลังงานผีเซ็กซี่ทั้งหมดและเทียนที่เคลื่อนไหวกําลังสูบฉีดออกไปอย่างกระตือรือร้นที่อื่น ๆ สมมติว่าเทียนเหล่านั้นจะมีบทบาทสําคัญในการก้าวไปข้างหน้าและคุณจะผิดหวัง ใช้เวลาสักครู่สําหรับสิ่งที่เป็น – เทียนอาจจะกลาง coitus ที่อาจเผาลงโสเภณีผีและจะไม่ถูกเห็นอีกครั้ง – และคุณมีนรกของสิ่งที่ อาจจะนิดหน่อย ว่างเปล่าไม่. บางครั้งก็น่าเบื่อ สนุกแน่นอน สล็อตฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ 1 บาท
